محور نهم – صنعت، نوآوری و توسعه زیرساختی:
ایجاد زیرساخت‌های پایدار، توسعه صنعتی و رشد نوآوری از مهم‌ترین رویکردهای این محور هستند. اهداف و دستاوردهایی نهایی این محور شامل: توسعه پایدار، مقاوم و تاب‌آور و زیرساخت‌های فراگیر؛ پیاده‌سازی مفاهیم توسعه صنعتی در جوامع و رشد اقتصاد صنعتی؛ تقویت دسترسی به خدمات مالی بین‌المللی و بازار آزاد؛ بروزرسانی صنایع و زیرساخت‌ها بخصوص در کشورهای درحال توسعه؛ افزایش ضریب نفوذ تحقیقات و رشد تکنولوژی‌های صنعتی هستند.
حمایت از پیاده‌سازی زیرساخت‌های صنعتی در کشورهای درحال توسعه؛ ایجاد زنجیره ارزش صنایع در جوامع؛ ایجاد امکان دسترسی کشورهای درحال توسعه به اطلاعات آزاد و تکنولوژی‌های روز.

محور دهم – کاهش نابرابری:
کاهش نابرابری بخصوص در بخش درآمد افراد و خانوارها مهم‌ترین رویکرد این محور است.
نتایج و دستاوردهای برنامه‌ریزی شده برای این محور شامل این موارد هستند: کاهش نابرابری درآمدی؛ پایان تبعیض و نابرابری و اطمینان از ایجاد فرصت‌های برابر؛ پیاده‌سازی و تدوین قوانین مالی و اجتماعی که به برابری بیشتر کمک کند؛ تقویت و بازبینی قوانین و مقررات بازارهای بین‌المللی مالی؛ ظرفیت‌سازی برای کشورهای درحال توسعه در نهادهای بین‌الملی؛ قوانین مهاجرتی حمایتی؛
همچنین برنامه‌های اجرایی پیش‌بینی شده برای اهداف این محور مواردی همچون برنامه‌های جامع برای بهسازی وضعیت کشورهای درحال توسعه، سرمایه‌گذاری در کشورهای درحال توسعه و تشویق سایر کشورها به این امر، کاهش هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیم مهاجرت جهت تسهیل ورود نخبگان به بازارهای جهانی می‌باشد.

محور یازدهم – شهرهای توسعه یافته و جوامع مترقی:
ایجاد محیط زندگی امن، پایدار، مسکن مناسب و زندگی ایمن برای افراد رویکرد اصلی در این محور است.
شاخص‌های مهم در این محور مبتنی بر تعداد نفرات ساکن زاغه‌نشینی در اطراف شهرهای بزرگ، سطح دسترسی مردم به امکانات حمل و نقل عمومی و ضریب فضای توسعه یافته برای هر نفر می‌باشد.
نتایج مهم متصور شده در این محور شامل محل سکونت امن و ارزان، سیستم حمل و نقل ایمن و اقتصادی، شهرسازی استاندارد، حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی برای مردم در مقابل توسعه شهری، کاهش آسیب‌پذیری شهرها و شهروندان در برابر بلایای طبیعی، توسعه فضاهای سبز و فضاهای عمومی شهری و حفاظت از محیط زیست در برابر رشد زندگی شهری و کاهش اثرات مخرب محیطی می‌باشد.
اقدامات فوق به معنای بهبود در برنامه‌های توسعه‌ای شهری و منطقه‌ای، تدوین و پیاده‌سازی سیاست‌ها و برنامه‌های مرتبط با بهره‌وری منابع شهری، کاهش ریسک بلایا و مخاطرات و مدیریت بهینه شهری و منطقه‌ای برای کشورهای کمتر توسعه یافته و یا درحال توسعه می‌باشد.

محور دوازدهم – تولید و مصرف مسئولانه.
استفاده از الگوهای تولید و مصرف صحیح و عدم گرایش به روش‌هایی که منجر به اثرات مخرب می‌شوند از جمله مهم‌ترین رویکردهای این محور هستند.
یکی از شاخص‌های اصلی محور دوازدهم، تدوین و تبیین سیاست‌هایی است که دولت‌ها برای مدیریت الگوی مصرف و بهینه‌سازی روش‌های تولید بکار می‌برند. شاخص بعدی جایگزینی و کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی است. بازیافت در جوامع محلی و کاهش میزان جهانی مصرف پلاستیک در راستای کمتر شدن تجارت ضایعات مواردی هستند که می‌توانند دستیابی به هدف محور دوازدهم را تسهیل کنند.
اهداف پیش‌بینی شده این بخش شامل:
پیاده‌سازی برنامه 10 ساله در اصلاح الگوی مصرف و تولید به الگوهای پایدار؛ دستیابی به مدیریت بهینه مصرف در منابع طبیعی؛ کاهش ضایعات غذایی به میزان نصف چه در بخش تولید در صنایع و چه در بخش مصرف نهایی؛ دستیابی به روش بهینه و دوستدار محیط زیست در مدیریت مواد شیمیایی و تولیدات مرتبط به این حوزه در طول چرخه تولید و مصرف؛ تشویق صنایع به استفاده از روش‌های مدیریت پایدار منابع و اطمینان از دسترسی مردم در جوامع محلی به مفاهیم و شاخص‌های مرتبط با مصرف و تولید پایدار و دوستدار محیط زیست از جمله اهداف کلیدی این بخش می‌باشد.
رویکرد کلیدی در این محور حمایت از کشورهای درحال توسعه ذیل فعالیت‌های این بخش، تدوین و پیاده‌سازی الگوهای نظارت و ارزیابی و حذف عوامل آسیب‌زا مانند استفاده بیش از حد سوخت‌های فسیلی می‌باشد.

محور سیزدهم – تغییرات اقلیمی:
استفاده از مزایای انرژی‌های تجدیدپذیر و جدید در راستای مقابله با اثرات و پیامدهای تغییرات اقلیمی و استفاده از قوانین مرتبط با این حوزه جهت‌گیری اصلی این محور را شامل می‌شود.
پنج هدف اصلی برای این بخش پیش‌بینی شده است که تا سال 2030 محقق گردد. این اهداف گستره وسیعی مخاطرات و پیامدهای حوزه تغییرات اقلیمی را در بر می‌گیرند.
تقویت تاب‌آوری و افزایش توان ظرفیتی نسب به پیامدهای بحران‌های اقلیمی؛ تجمیع گسترها فعالیت‌ها، داده‌ها، اطلاعات و اقدامات به قوانین و برنامه‌های مدون؛ رشد دانش و آگاهی نسبت به تغییرات اقلیمی و پیامدهای آن؛ پیاده‌سازی ساختار سازمان ملل در بخش مبارزه با تغییرات اقلیمی UNFCCC؛ افزایش ظرفیت و توان جوامع در برنامه‌ریزی و امکان پیاده‌سازی آن در محیط پیرامون خود.

محور چهاردهم – حیات در اقیانوس‌ها و منابع آبی:
استفاده بهینه از منابع اقیانوسی و آبی و حفاظت پایدار از این منابع، حفظ اکوسیستم و زندگی حیات وحش این منابع روکیرد کلیدی این محور است.
روش‌ها و رویکردهای جاری امکان حفاظت منابع طبیعی و اکوسیستم موجود در این مناطق را بدرستی فراهم نمی‌کند. افزایش دمای اقیانوس‌ها، کاهش سطح اکسیژن و همچنین آلودگی آب اقیانوس‌ها اثرات مخرب و مرگباری را بر این بخش از محیط زیست برجای می‌گذارد.
اهداف اصلی این محور شامل این موارد می‌شوند:
کاهش آلودگی‌های دریایی؛ محافظت و بهبود وضعیت اکوسیستم دریایی؛ کاهش آلاینده‌های اسیدی؛ مدیریت صید و ماهیگیری صنعتی؛ حفظ و توسعه بسترهای ساحلی و فراساحلی؛ برنامه‌های بهره‌برداری پایدار از منابع اقتصادی دریایی و ساحلی؛ حمایت از شیوه‌های سنتی و دوستدار محیط زیست صید و تقویت جوامع محلی در این بخش؛ تدوین قوانین کارآمد بین‌المللی و اعمال و استفاده همه کشورها از این قوانین.

محور پانزدهم – حفاظت از زمین و اکوسیستم آن.
محافظت، بهره‌برداری پایدار از منابع، مقابله با بیابان زایی، حمایت از تنوع زیستی و مقابله با تخریب زمین و جنگل‌ها از جمله مهم‌ترین موارد در این محور هستند.
اقدامات و دستاوردهایی که از سوی سازمان ملل در این بخش تعریف شده‌اند شامل:
حفاظت از منابع آبی و اکوسیستم موجود در این منابع؛ پایان تخریب جنگل‌ها؛ بیابان‌زدایی؛ حفاظت از کوه‌ها و اکوسیستم موجود در آن؛ حمایت و حفاظت از تنوع زیستی؛ مقابله با قاچاق گونه‌های زیستی حیات وحش و گیاهان؛ جلوگیری از انتقال و رشد گونه‌های مهاجم زیستی در مناطق غیر مرتبط؛ تدوین و تبیین قوانین و برنامه‌های ملی، منطقه‌ی و محلی در بخش حفاظت، پیشگیری از مخاطرات و مدیریت بهینه منابع.

محور شانزدهم – صلح، عدالت و نهادهای حمایتی.
امکان دسترسی عموم مردم به نهادهای حمایتی، وضع و تعریف قوانین و مقررات همه شمول، برابری در برابر مقررات و در نهایت افزیش سطح رضایت عمومی از اجرای قوانین و توسعه حس عدالت اجتماعی از جمله مهم‌ترین شاخصه‌های این بخش هستند.
مهم‌ترین اهداف و دستاوردهای پیش‌بینی شده برای این بخش شامل این موارد هستند:
کاهش نرخ جرم و جنایت در جوامع؛ حفاظت از کودکان در برابر سوء استفاده، قاچاق، خشونت؛ مقابله با جرایم سازمان یافته، کاهش فساد و رشوه در جوامع محلی و سطوح حاکمیتی و دولتی؛ شفافیت در عملکرد و قوانین سازمان‌ها و نهادها؛ اطمینان از دسترسی عادلانه و برابر افراد جامعه به امکانات حقوقی و پشتیبانی در جوامع؛ کمک به کشورها جهت حضور و مشارکت در جامعه جهانی؛ تدوین و اجرای قوانین ضد تبعیض؛ کمک به توسعه و تقویت سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی که به مقابله با تروریسم، جرایم سازمان یافته و خشونت می‌پردازند.

محور هفدهم – همکاری و تعاملات.
افزایش و تقویت تعاملات بین‌المللی و همکاری کشورها، دولت‌ها و موسسات درکنار یکدیگر می‌تواند مهم‌ترین عامل در اجرای شانزده محور عنوان شده باشد. ایجاد ساختارهای چند ملیتی و همکاری‌های فرامنطقه‌ای می‌تواند سرعت و امکان دسترسی جوامع مختلف به اطلاعات، امکانات و زیرساخت‌ها، منابع مالی، آموزش، تکنولوژی و تبادل تجربه را بیشتر کند.
این محور شامل تعاملات و همکاری دولت‌ها با یکدیگر، موسسات و نهادهای غیر انتفاعی، شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی و یا تلفیقی از همکاری همه این مجموعه‌ها با یکدیگر هستند.
محور هفدهم از برنامه توسعه پایدار سازمان ملل افزایش تعاملات برای برقراری تبادلات بهینه‌تر همانند سرمایه‌گذاری هدفمند در راستای توسعه پایدار فراتر از مرزهای کشورهای توسعه یافته و صنعتی است.
یکی از اهداف اصلی این محور تقویت تجارت جهانی . ایجاد یک سیستم تجاری اقتصادی بهینه و قابل اتکا و مطمئن است. حوزه‌های اصلی این محور شامل تعاملات اقتصادی-مالی، تکنولوژی، ظرفیت‌سازی، تجارت و توسعه مبادلات بین جوامع تعریف شده است.